восхит (имн.) - тој (зам.)

Со каков восхит тој го слушаше и со каква жед го впиваше во себеси секој збор, кога овој расправаше приказни од далечни времиња. А тие крај немаа...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)