Влегов, вратата скрцка, скрцка и мојата преплашена душа, и јас веќе следниот миг стоев пред масичката за препишување на Лествичникот.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Додека наслушнував, чув како една врата скрцка.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)