Како и другите , и јас многу време поминав по џез-клубови, цевчејќи ја својата редовна доза од минимум две пива.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Не знам колку време помина кога повторно нечујно се отвори вратата на ќелијата и од неа бесшумно се извлече Рибоокиот и се спушти прудолу, барајќи ме со погледот во одајата со игуменот и пријателите.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Без нив, потребно е само да се спуштат ролетните и да се изгасне светлото, и по извесно време, ве уверувам не подолго од три дена, и најиздржливиот би заборавил колку воопшто време поминало, а не дали сме ден и ноќ, или уште колку има до вечерниот „Дневник“, или до која бројка се доближува дебелата стрелка.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Секој, освен можеби месечарите, наполно би се изгубил.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Којзнае колку време помина до моментот кога во свеста на Димче Волшебникот повторно почнаа да навлегуваат слики од улицата по која се движеше, од светот во кој живееше.
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)
На Симона му се врати здравјето и тој сега одвреме-навреме оди до трансформаторот, но сѐ помалку време поминува таму.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Доста време поминавме така.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Не паметам колку време помина, но наеднаш лицето ѝ се измени.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Да го земеме, на пример, студентот по медицина кој од колеџот минува на медицинскиот факултет.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Доста време поминав со потполно скршени, луди луѓе, и дефинитивно сметам дека е потребно во срж да се измени почетното образование и подготовката на професионалците што работат со таквите луѓе.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Во врска со стажот на осигурување, прво, во 1995 година е прецизирано дека во стаж на осигурување ќе се смета само времето поминато во задолжително осигурување за кое е платен придонес за пензиско и инвалидско осигурување (чл. 11, ЗИДЗПИО/95).
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
Којзнае колку време помина до моментот кога во свеста на Димче Волшебникот повторно почнаа да навлегуваат слики од улицата по која се движеше, од светот во кој живееше.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Толку време помина откако сум српски војник, си мислам, и сигурно сум станал.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Племенска интелигенција: Најмалку во 22.000 години (приближно од 25.000 до 3000 п.н.е) технологиите на мислење-комуницирање на сапиенс беа како на пет-годишно-дете: телесни и орално-гестовни. 2.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Нашите млади, новорегрутирани видови во последно време поминаа низ неколку стадиуми на интелигенција: 1.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)