време (имн.) - некако (прил.)

Можеби потоа ќе му помине. (На својот маж.) Ти мене во последно време некако непријатно ме изненадуваш и не ми се допаѓаш, Пол.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Продолжуваше да се искачува, а во исто време некако да тоне во сета таа глува штамовина околу себе, веќе не ни очекувајќи некое полесно пречекорување, веќе заборавајќи на тоа дека некогаш можело да постои и поинакво чекорење, од сето ова запретувањето до половината на снегот.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Сѐ што се одигра за тоа кратко време некако до срце ме потресе.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Така велат сите и не забележувајќи дека се цапнати во застоената, смрдлива вода, низ која сал времето некако се протира и шмугнува.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Ама, бездруго, Пиета не е сушалница на мозоци за извоз.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)