Вид го, бе, овој, ќе му се искачи на газот од автобусот.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Цел живот ја протињам раката низ газ од кокошка, ја фаќам за клунот и ѝ го извлекувам клунот низ газ. Се валкаат рацете тука.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Еј, што е ова, можеби ми се причинува, рано е, па ми игра пред очите. Ама не.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
- Вие ништо не знаете, вели Јон, вие не сте го мрднале газот од крај огниште.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Со друг се прпелка по душемето и си го поти газот од рипање.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)