Ќе се најде некој авалеџиа, бег или наш чорбаџиа шо ќе даде некој грош за децата да јадат, а за второто — неоти и вака главата ти е сигурна?
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Нерасонето, мижејќи, утврдуваш дека главата ти е сѐ уште на место, и разочарано, пцосто ја обвинуваш смртта за нејзината загрижувачка неагилност.
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)
Мислиш дека и главата ти е истркалана меѓу ѓубрето на земјата.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Постојано ти поминува над главата и постојано над глава ти останува.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Глава ти пука од болка, на леб и вода да не погледнеш од мака, зашто сѐ што ќе касниш ќе го повратиш, та само на пролив те тера.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
На некоја, ете, устата ѝ станала блага, мека, чиниш ѝ тече мед, друга те изненадила со долг и светол поглед, мил, срцето да ти го стопли, чиниш над главата ти се отворило небото, виножито, те гали, о боже, трета пак срамежливо ведне глава кон земјата, се срамува, кротко, како јагне, гледаш ѝ се позашилиле градите.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
„Главата ти е како чајник пред да проврие“.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Раскажи ми сѐ што знаеш, сѐ, што мина през глава ти во живот ти целиј.
„Крвава кошула“
од Рајко Жинзифов
(1870)
и полковиот му рече освобождавам те од обвинението, откако го ислуша, за петнаесет дена ќе добиеш и решение, и Ристе се тргна, отпоздрави и се тргна, и одат после други, и којзнае што ме дупна и мене, и јас ќе одам ќе прашам, што ќе стане со Македонија, велам, Македонија е долга и широка, ми вели полковиот, и за Македонија одговор сега нема, одговорот е во вас, во сичките нас, благодарам, му велам, коњите се тепаат, а магарето го јаде ќотекот, покорно благодарја, велам, и как се казваш, Мирче Мегленов и ме запиша, мајчето негово, и после ротниот секаде мене ме праќа: во извидници, кај што студи, кај што е калливо, кај што главата ти е пред куршум, и еднаш со Стевана нѐ пратија кај окопите англиски, 124
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Денеска тој, утре ние, велиме и се собираме, се смалуваме. Мислиш и главата ти е смалена од студот.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)