господ (имн.) - има (гл.)

Дал господ има... - ги покани селанецот.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Има, има... Ќе остане и за пријателите! - уште еднаш ги покани селанецот.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Само на мајките им е дадено толку сила и љубов, вели, само за нив господ има разбирање.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ако вчера Македонија ги пречека со магли и солзи, денеска ќе бидат под закрилата на Господ, а господ има топло срце што цел ден ќе го шета по синото платно на небото! шета со очите по полегнатите крај себе, се гали по мешето и мило ѝ е што не се веќе во онаа тешка рамница која во ова време целата се претвора во кал и додека не дојде северецот да ја замрзне не може да се шета по неа.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Господ има речено црквата да има камбана, крст и знаме за господови и народни денови и времиња.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)