гранка (имн.) - висне (гл.)

Милата таа, небаре дрво вкочането, со раце - гранки виснати... зад неа забелот, а длабоко под неа коријата, на места со пламнати лисја - уште неотфрлени.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)