Го носеше крпченцето постојано со себе, и честопати за време на оброците, одморањата во паркот, или работата во шивалницата, ќе го извадеше од џебот и на него ги поместуваше гранченцата.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Уште некое време ги поместуваше, едно по едно, гранченцата на крпчето, а потоа ги завиткуваше, и го враќаше своето семејство во џебот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Насмевката: Гранче На кое се ниша Најпевниот Славеј.
„Вечната бесконечната“
од Михаил Ренџов
(1996)