грнчар (имн.) - кој (зам.)

Од претерана жештина и мала невнимателност се случува грнето да се скрши, а не постои грнчар кој додека чиракувал научил да е спокоен кога грнето ќе му се парчоса.
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)