Мек снег за грутки и за во вратот, си велам, и одам сам по патот.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Расте, се згустува мрачнината со секој изречен збор, со секоја издишана издишка и во неа го чувствувам виежот на болката и осамата и стегањето на чемерот насобран ко грутка и тврд како кремен, чинам, го чувствувам во мојата сурова дланка...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
- Сега ќе ги ја кажам „Дедо седи на грутка и си плете јакуцка“.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Што носи кога го прашаа Тој покажа врзана шамија со земја А кога му ја истурија заплака Татковината е тоа рече тој и саноќ грутка по грутка и прашинка по прашинка ја собираше.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Песната гласи: „Дедо седи на грутка и си плете јакуцка.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Стана, зграпчи грст снег, го стегна во грутка и замавна удолу, кон поточето.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Ама само што удривме по неколку мотики, само што скршивме по некоја грутка и од небото почнаа да паѓаат пилиштата.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Во душникот застануваат рабести грутки и не му даваат да дише.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)