дедо (имн.) - и (чест.)

Пустиот му пат тежок, лош, преку орман, ваму времето намрштено, како есено време, месечинка ич, а дедот и помалку слеп, одвај излезе до Трибор.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Дедо и денеска го нема, а кога ќе дојде ќе му свариме колку што сака!
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)