Од ден на ден губеше сили, место да му оди за напред. Очигледно, венееше, жолтееше и се сушеше.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Младичот една вечер му објасни на Змејка дека тоа може да биде и глад во домовите на сите тие луѓе, што ја напуштија работата, помирени со тоа, дури задоволни од тоа што беа станати сите и што никој не можеше да ги замени, а фабриката секој ден губеше од тоа милиони.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)