ден (имн.) - навистина (прил.)

Секој ден навистина виси на конец.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Тој ден навистина беше полн со нешто, кон кое што не можеше да се биде рамнодушен.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Морам, оти полека умирам во себе, и кога еден ден навистина ќе умрам, нема ни да почувствувам, оти одамна веќе јас нема да бидам јас, и некоја жена со која ќе одберам да се будам секое утро, веќе одамна нема да ја гледам како жена, ниту пак таа ќе може да ме спаси од тоа долгогодишно згаснување...“
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Другиот ден навистина слегоа двајца „луѓе“, преоблечени во комитска носија.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)