Одговорот нѐ води настрана од класните асоцијации на операта и чекор поблизу до сознанието како стилот на извиков е кодиран за род и сексуалност.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Во случајот со сопранската арија има да се додаде уште понешто, неколку дополнителни размисли што можеби ќе помогнат да се објасни зошто шефовите на државите обично не упатуваат на Ritorna vincitor! кога си ги испраќаат репрезентациите на олимписките игри и кога на стадионите навиваат за нив (макар што победославниот војнички марш од Аида навистина се пушта, па дури и се пее, на европските фудбалски натпревари).
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Кој е машкиот геј-повик во исказот Ritorna vincitor!?
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Ова тврдење ѝ задава жесток удар на класичната дихотомија според која сите тврдења се или вистинити или лажни, затоа што ако за момент помислите дека тврдењето на Епименид е вистинито, веќе следниот момент сте принудени да се вратите еден чекор наназад и да помислите дека е лажно.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Веќе знаеме на кој начин спортовите се општествено обележани како мажествени, додека изведбените уметности се општествено обележани како женствени: сето тоа има врска со конкретната општествена кодираност на постапувањето наспроти настапувањето, на борбата наспроти изведбата, на активноста без сценарио наспроти активноста според сценарио, акцијата наспроти играњето улоги – и, поконкретно, со конвенционалните, поларизирани родови вредности и значења што им се припишуваат на тие дихотомии според една строга, бинарна опозиција меѓу мажественоста и женственоста.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)