ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Тоа по детали го имав разработено како случка која би се случила, си реков чудејќи се зошто никако не ја тргам раката од гениталиите иако во дланката ги чуствувам како некоја сува крпа.

Ја испружи раката и во дебелата дланка ги покажа полуџваканите розови и сини топчиња, слепени меѓусебе во грутка.

Со дланка ги собра капките пот од своето чело и ги избриша испишаните зборови од голото теме на оној што до тој миг претствауваше писмен документ.

- Не целосно, рече Водомар. – Таа ја согледува иднината само до одредено време.

Од ова место, од овој брег, Профим наутро прв узнава каков ќе е денот; прв наутро со очите шета по езерото, и по неговата мирна или разбранета површина, заклучува каков ќе е денот: убав или лош; одовде тој прв го здогледува и раѓањето и умирањето на денот; одовде прв на дланка ги дочекува дождовните капки, првите снегулки, ветровите, маглите; по сите пролетни и есенски поплави што го зафаќаат селото, тој прв излегува од куќата како дедо Ное од ковчегот, и проверува што сторил господ; што однесле суводолиците од селото, а што оставиле; одовде тој секое утро се прекрстува кон манастирчето Св. Арангел, молејќи го за здравје и долг живот.

Крстовица забави чекор во кој Кузе забележа страв. Ликуваше кога гледаше такви.

- Аха, значи, кражба! – исцеди Кузе. – Ајде жено, тргнувај пред мене.

Годините што изминаа длабоко го врежаа во прстот на Крстовица прстенот што секогаш остана чист.

Кога го наполни скутникот, седна во сенката на разгранетата шупливица и во испотените дланки ги трие класјата.

Испотените дланки ги бришеше повремено од пижамите.

„Каде е дедо?,“ праша. „Болен е,“ реков.