Го собраа и житото и добитокот. Добитокот го врзуваа за нозете, го легнуваа, и откако ќе го изгазеа убаво на мевот, го одврзуваа: ако добитокот можеше сам да стане и да оди, го земаа за носење оружје и храна.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Добитокот можеше да издржи ден, два без храна, тој можеше да прескокне еден појадок или ручек, но снегот по патеките не трпеше одлагање.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)