добрина (имн.) - кој (зам.)

„Сем, тој фати пони“, рече тој, „и рече ќе одјава до Фрио Сити.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Зар требаше да им се вели дека чунот беше голем мост на добрината кој во тешки времиња ги поврзуваше бреговите, луѓето?
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Излезе од градската куќа, со своето бело сари, порабено со сино, со блага насмевка, со поглед преполн добрина кој зрачеше и допираше до сите. И до Мајка...
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Сосема непредвидливо, како резултат на магијата на сродството и добрината кои лежат некаде во срцата на сите, сите негови маки исчезнаа.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
„... Мајка, со својата питомина, срцето, со својата кроткост, со својата тивка моќ, со добрината која зрачеше од нејзините очи, умееше во себе да ги поврзе разликите од монотеистичките верувања, во некое свое заедничко верување.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Многумина, без оглед на која вера и на кој народ им припаѓаат, можеби ќе ја препознаат и својата мајка, таа света присутност од детството до крајот на животот, со сите добрини кои може да ги дари човекот.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Тој добро знаеше уште од студентските денови дека професорот Климент Камилски бил непоправлив идеалист, човек со изворна и ретка хуманост, добрина која не се сретнува, најсакан и најомилен професор, трибун во младоста со интелектуална храброст која ретко се сретнувала на Балканот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)