Во времето кога позадлабочено трагав по историјата на Окијаревци и по нивните прилепски корени, во мене зачнуваше можната претпоставка дека Фетхи-беј Окијар барал од Татко да трага по корените на неговото семејство, низ документите кои веројатно се криеле во сиџилите на прилепскиот и на битолскиот кадилак...
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Слушајте, само слушајте што сме испратиле во Федерацијата: Имајќи ја предвид неговата досегашна истражувачка дејност врз оригинални документи кои се однесуваат на нашиот народ, како и нивното преведување и обработување, сметаме дека нашиот кандидат за орден е единствениот човек кој работел во Македонија на полето на истражувачката дејност и на обработката на ориенталните документи.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
1 Работејќи во последните три години на проектот „Британската управа за специјални операции (СОЕ) - Британските воени мисии во Македонија 1942-1945“ при истражувањата во Public Record Office и Liddel Hart Centre for Military Archives King`s College London дојдовме до британски документи кои се од огромно значење и интерес за нашиот проект.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Документаристичкиот приод во градењето на романот се отсликува и во цитирањето на познатите документи кои тангираат конкретни личности или настани за кои станува збор, и нивното присуство во народната песна, кон која Николески има посебен респект.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Едноставно и мудро, како што тоа само нему му е својствено.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Документаристичкиот приод во градењето на романот се отсликува и во цитирањето на познатите документи кои тангираат конкретни личности или настани за кои станува збор, и нивното присуство во народната песна, кон која Николески има посебен респект.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Едноставно и мудро, како што тоа само нему му е својствено.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Andre Lefevere изработи компилација со собрани изјави и документи кои ги следат трагите на етаблирањето на германската традиција на преведувањето, почнувајќи со Лутер па преку Готшид и Гете, до Шлегел и Шлајхермахер, за на крајот да заврши со Розенцвајг.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Приближно пет години потоа, во 1973, Винстон развиткуваше едно купче документи кои штотуку беа испаднале од пневматската цевка на неговата работна маса, кога наиде на парче хартија кое очигледно било ставено меѓу другите и потоа заборавено.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Татко се увери дека можеше да се пишува нова историја за османското време само врз основа на автентичните документи која би имала сосем друг поглед врз озлогласените институции посебно во мотивите во промената на Бога, на јаничарството, но и за позитивните облици на соживот меѓу христијанското и муслиманското население во долговечниот период.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Таа со социјалниот работник ги средуваше документите кои во ваквите случаи беа малку посложени.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Како што животописот на Никола Поцо пишуван со раката на извесен учител носи во себе само привид на објективност кој се открива дури кога Башевски ќе воведе и други, наводно историски документи кои го побиваат ракописот, така и другите субјективни раскажувачи во романот, раскажувачи на кои не може да им се верува докрај, се препознаваат и се проѕираат дури во судирот со другите нараторски гласови.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Умножувањето на бројот на ракописите, конкретните и оние кои се исчитуваат посредно меѓу редови, место да ги осветлува настаните од повеќе агли слагајќи роман-мозаик, тоа умножување, меѓутоа, твори наполно нова конструкција на меѓусебно противставени документи кои како позитив и негатив постојано го негираат веќе реченото.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Секоја од инсталациите на Кабаков од крајот на 1970 е резултат на ситничав процес на созревање, со скицирани монтажи налик на цртежи на еден архитект, белешки, нацрти, и сето тоа соединето во скромни фотокопирани досиеа, старомодни регистри на документи кои служат како каталози за инсталациите.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Докторот зазеде мудар став. – Некои однесувања остануваат латентни многу години, а потоа, еден ден, избиваат на површина – рече.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Фрли поглед врз документите кои стоеја на неговата аскетска работна маса и заклучи: – Единственото нешто што е несомнено е нејзината тешка состојба.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)