другар (имн.) - од (предл.)

Гоце ги виде своите другари од маалото - Коце и Тасе и им пристапи.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
— Аха, — си пробрбори Толе и го прати Ќосото да ги собере другарите од конаците, што беа по двајца распоредени.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
3. Откако се тргна и Толе со своите другари од позицијата во гробиштата и се разбегаа востаниците, јузбашијата и мудурот наредија да се блокира селото и сите селани да се дотераат пред конакот.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Уште сонцето не искочи од ридот, Толе со дружината ги фати карпите во Мечи Дол и го опседна тесното патче.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Терајудри, аскерот им ги дотера овие луѓе на мудурот пред конакот и јузбашијата си го излеа својот гнев прв на нив, удирајќи им и тој по десетина грбачи преку очи и плеќи, та во тој бес не го заштеди ни самиот коџабашија.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Приквечер, исто облечен како за на работа, излегуваше в град да се напие кафе - наут со другарите од младоста во една иста меана и да се договори со нив дали в недела ќе се качат на врв Водно или ќе појдат на Солунска Глава.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
- А како стоиш со другари? Мислам, на другарите од гимназија.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
На седмиот ден решив да ѝ се јавам по телефон: се јави мајка ѝ, јас се претставив (реков: „Јан Лудвик овде, другар од училиштето“); таа рече: „Жал ми е, Луција е болна“ (реков: „Ох, колку ми е жал. Мојата Луција е болна?“)
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Со мачнина го слушнав говорот што го одржа другарот од одборот на борците. Многу убаво зборуваше. Само пофални и големи зборови.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Од далеку ја видов Ели како си игра во дворот со нејзината другарка од комшиите Мариче.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Пред повеќе години, чинам беше февруари, бев на гости во Маврово, во куќата на другар од детството.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
- Сашхен, - рече Александар Јаковлевич, - запознај се со другарот од противпожарната заштита.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Тој ден за ручек, Бог му даде на Александар Јаковлевич шише зубровка, домашни печурки, чинија со риба, украински боршч со месо од прва сорта, кокошка со ориз и компот од сушени јаболка.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
На нивните врсници и другари од класот им требаше уште малку време за да втасаат до фазата за да можат себеси да се наречат зрели.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
А ние, другарите од нејзиното довчерашно работно опкружување, уредно поканети, наполнивме една цела маса, заедно со едно американско семејство, кое, замислете, веќе со години живее и работи во нашата земја, со 4 деца, од кои 3 беа присутни, па и ората наши ги знаат, па нема-нема, оп на оро.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Бендот започна со свирката. За чудо, им пееше девојче, кое не се разликуваше многу од нејзините другари од бендот.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Целиот разговор наликуваше на посета на стар и заборавен роднина, полн со непријатни паузи, и прашања, и тоа од оние колку да се врти некој муабет, во најголем дел поврзани со нивните другари од гимназискиот клас.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Во тој миг му најавија дека дошол некој си ×евларски.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Значајното лице беше во својот кабинет и разговараше многу весело со некој си неодамна пристигнат стар познајник и другар од детството, со којшто се немал видено неколку години.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Да, секако дека беа таму: и Типот кој ги мие рацете, и другарите од празните рамки, и Потомците на блиската роднина (освен мојата маленкост).
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Гаврил, без никаков комплекс што неговото семејство доаѓа од една мала далечна земја, се гордееше со нас и гледаше да нѐ запознае со повеќе другари и другарки од пливањето, од факултетот по информатички науки, цимери од кампусот, од организацијата на интернационални студенти, со неговите професори, тренерите по пливање и многу други.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Викав и со викање се разбудив. Видов како другарите од интернатот ме држат за раце за да не излезам надвор.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Се каеш, ама све ти е јасно – тоа другарите од Македонија си играат со вуду чоече, напраено у твоја част.
„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)
Првиот што ме напушти како што знаеш беше лично мојот Благоја, кој откако се прикажа мртов херој го избра заминувањето како единствено решение, а по него еден по еден му се придружуваа сите негови другари од борбата.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Некој му рекол на Милошевски дека манукот на ќерка му е едно обично шпионче, и дека братот на неговиот директорот, другарот од УДБА можел убаво да го подисплаши, се разбира ако го повика кај себе и му укаже дека младото девојче што го има заведено е ќерка на свештено лице, угледен граѓанин.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Еден по еден ме напуштаа. Тетка Боса во минатата година побарала да ѝ издадат виза за да замине за Виена. Но ја одбиле.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Можеби затоа – му проблесна другарот од детството кого родителите со сила го тераа да вежба пијано, пукаше по врапците на жиците.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Двајцата другари од страв не можеа да кажат ни збор.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
МЕ СРЕТНА еден другар од училишната клупа. - О, здраво-живо, како си? - Здраво, добро сум, а ти?
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Од пасошот ја извади адресата од својот другар од војска, Марка Кравата, кој сега беше во Канада и ја стави во кесето на сигурно место.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Како божем сега тој чичко видел во своите визии дека Змејко имал некој лош другар од кого му била направена таква црна магија.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Утрешната вечер требаше да излеземе. Беа договорени сите другари од друштвото на Стомачето. Ме праша дали да ја викнеме Елентина.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)