електрицитет (имн.) - кој (зам.)

Одблесоците на молњите што влетуваа низ прозорците во лабораторијата, правеа рендгенски снимки на предметите и го набиваа воздухот со електрицитет кој делуваше стимулативно и на Мил и на синтезата што требаше да го забрза процесот на создавањето на живата материја.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Само внатрешен електрицитет кој произлегува од нивната набутаност.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)