Јас од моја страна ќе си дозволам со чистосрдечна жал да видам во сегашното движење полно фијаско.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
- Зарем не ви е жал да убивате мајка... - му рече отец Иларион.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Вака, тој те тепа, а тебе ти е жал да му вратиш.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Една жена носи мртво дете, ѝ е жал да го остави незакопано.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Да ти е жал да ја гледаш жива.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Не ти е жал да умреш така? Како, го прашувам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
А мене ми е жал да гризнам, не знам како се јаде.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
До пијалаците се – сусамките, печени бадеми, кикиритки што Ескимите не ги виделе ни во сон, прженици од печурки, па и тортата, толку убава што ти е жал да ја чепнеш, а не да и ги наковаш забите.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Кутрите, да ти е жал да ги гледаш.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
- Јас војник не сум бил. Некако ми е жал да кренам рака на жив човек.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Му беше жал да ја изеде.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Бидејќи старешината Раде, како и готвачот, не му дозволија на Винко да го земе на логорување, Винко сите ноќи пред одење на логорување не ги преспа од жал за Џеки, од жал да го остави само дома, да пека и да го бара, зашто беа неразделни; никогаш не го оставил само.
„Прва љубов“
од Јован Стрезовски
(1992)
- Има, вели Мисајле Ковачот, ама има и куче што знае да ти тажи на гробот и од жал да не јаде леб, вели, и да не пие вода.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ќе ме фати некоја жал да го оставам. Мислам дека некое насолзено око гледа по мене, вели, и чинам ај, пак врати се.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ненадујана гајда е скината торба, крпа, вели, и оди кон сретсело и сретселото да чуе. Жалта да му ја чуе.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)