жетвар (имн.) - во (предл.)

Па кога там на вечер сл'нце сја скриват, Зад та г'ста планина, А из зад гора месечина испливат по ведро ми небо, она С јасен свет осребруват класи на жито, Светит на жетварки в п'т.
„Пeсни“ од Рајко Жинзифов (1863)