залез (имн.) - на (предл.)

Се спушта сега тој на рамената на врсниците свои во болот непребол дури од него горското цвеќе се разделува Домот во кого згасна помнењето на светот во залезот на виделото.
„Елегии за тебе“ од Матеја Матевски (2009)
Но, душите им се разделија на раскрсницата на животот.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Тој поглед во кој е измешана есенцијата на љубовта и страста вечно ќе пламни во тие горди очи кои горат во крвавиот залез на недопрениот хоризонт кој ги поврзува небото и морето.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Се менува пејзажот, во далечината низ црвеникавите бои на лисјето на палмите проигрува залезот на сонцето.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
За жал, дури и најдобрите вакви процедури на „ниско-нивовска” визија не можат да доведат до перфектни резултати: можеби некоја сенка на yидот ќе биде интерпретирана како раб меѓу два различни сегменти на сликата; или ако зад покривите на куќите гледаме црвеникав залез на сонцето, компјутерот нема да може правилно да ја изврши сегментацијата на црвените покриви од небото.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
На тебе улам, неправедна божице, што се оддалечи со мојот залез на твоите усни за да намножиш поколенија.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Не постои вечноста, освен во чудесните залези на сонцето, колку и да се задржува земјата како своја, како татковина!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
А кога сонцето заоѓа и синевината ги покажува своите невидени метаморфози, човек кога се оддалечува од Езерото ги понесува идните залези како ветувања на среќа.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Времето минуваше. Залезот на сонцето го облече пејзажот во ново руво. Синевината и таа како да заоѓаше.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Додека заморот на темниот одблесок од бакарниот залез на сонцето не ги совладаше.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Со залезот на сталинизмот од езерската земја, по историскиот судир помеѓу Тито и Сталин, нѐ зајде и неговиот дух.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
И во времето кога се ближеа залезите на нивните животи и кога бевме далеку од нивната семејна орбита, со наши семејства, тие веруваа дека сѐ уште не престанала нивната мисија, нивната родителска грижа, посебно на Мајка која, и натаму, веруваше дека Бог ја одржува во живот токму за да си ги спасува своите чеда.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Како да беше дојдено времето, токму пред залезот на нивните животи, задоцнето, да си израмнат некои од нивните етапи.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Пред залезот на својот живот, во 1937 година, таа ќе појде кон Измир и Цариград, по трагите на своите.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Попладнето Џорџ Смит излезе надвор и појде кон океанот што се брануваше со широките упадни движења на час топлите, час студени луѓе, кои при крајот, со залезот на сонцето, со телата обоени како ракови, печени гулаби и гвинејски кокошки, тргнаа тетеравејќи се кон нивните хотели во облик на свадбени торти.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)