Така и сега постапи; коа се согласи син ѝ Ѓоре да ја отера бомбата во Прилеп, го симна чифтето од рамена, му го предаде на Крстета Јанчески и му рече А ти во замена ќе ми ја дадеш пушката твоја, за ако се најде некој будала да ми се плетка во работата по пат, да го стокмам.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Потоа отиде дома си, сама ја постели колата со ложница, сама ги спрегна воловите и - ги поведе мажите на Црн Камен.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)