зграда (имн.) - великодушен (прил.)

Дождот престана, липите околу зградата великодушно ја зрачеа својата арома, а плочникот во дворот на зградата беше беспрекорно чист по заслуга на мајката природа.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)