— Е, сега, другари, ајте ми со здравје кој за каде сте!
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Го видов дописникот на списанија за ментално здравје кој ќе ја утеши расплаканата толпа од каналот на заглавеното далечинско копче, и слепото око на светот кое сака само да слуша, затоа што не може и не сака да гледа. Ѝ реков дека е убава, многу убава.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
Гледајте да не попадните пак во некоа клопка, оти Бахтијар ошче утре ќе ве запашка — се збогува Толе со своите гости и си го јавна Белчета за Крушевица.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)