— Нема име само за еден човек, вели тетка Славјанка.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Тој сам и не се вика Петар, туку се вика: „јас“ Се ползува со неговото име само кога треба да се различи од многу други луѓе слични на него.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)