Како извршно средство, поради празната и блокирана сметка на Радиото, се користеше попис и проценка на имот со заплена на движни ствари [res mobiles].
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
- Ајде да пробаме. Се работеше за имот кој не беше за фрлање.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
5 Но, тука симптоматично е тоа што тогашниот претседател на 149 велешкиот суд (Ш.Адеми) го усвои приговорот на тужениот дека миксетата, како дел од опремата, е суштински потребна за извршување на неговата работа т.е. „за понатамошно одржување на работниот минимум“, иако радиото воопшто не работеше, а немаше ни изгледи дека ќе се рестартира – па ја издвои од пописниот имот кој беше предмет за принудно извршување, иако токму оваа скапа миксета најмногу ќе му помогнеше на тужителот за неговата идна професија [всушност, тој отвори своја приватна маркетинг агенција].
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
- Ќе одиме! - Знаеш, Јана ми зборуваше за некој имот кој го наследила од деда си. Некаде од другата страна на Тиса во Банат.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)