индустрија (имн.) - на (предл.)

Во деновите на почетокот на светскиот судир, во САД живееја околу 15 милиони Американци од словенско потекло, кои со себе ја пренесоа националната и политичката разединетост од старата татковина, што беше една од основните причини за постојаните несогласувања меѓу иселеничките словенски групи.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Обединувањето на самите Американци по јапонскиот напад на Перл Харбор можеше да се смета за завршено, но пред американската администрација се постави едно крупно прашање, како да се обединат големиот број Американци од словенско потекло, кои претставуваа основна работна сила во индустријата на САД.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
4 Herbert J. Gans тврди дека овој термин е помалку соодветен, затоа што има очигледно негативни конотации, бидејќи масовната култура наведува на недиференцирана заедница, дури џган, а не на поединци, членови на група.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Пред извесно време Европската унија во потполна тајност направи договор со кој нејзиниот пазар се затвора за металната индустрија на земјите од Исток, што е еден од малубројните сектори на кои тие земји можат да произведат нешто барем приближно конкурентно.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Тешкотиите на таквото третирање на рокот не се само теоретски: ако рок публиката не е можно да ја разбереме едноставно како „празна“ и подложна на ефекти, така и индустријата на грамофонски плочи не можеме да ја разбереме како едноставна „причина“.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
И уште повеќе: оваа индустрија е „најнапред сама на себе ефект - ефект на повоените општествени промени, ефект на придружните класни, расни и полови односи, ефект на новите идеи за популарната музика, уметност и култура.“ (Frith, 259)
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Имено, познато е дека во 1915. Duchamp со псевдонимот R. Mutt сигнираше една клозетска школка - типичен продукт на индустријата на санитарни уреди, произведена во фирмата Mutt.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Тажните гласови на репортерите, долгите кадри, сликите на мртви тела, погреби, лешеви завиткани во национални знамиња, ритуалните примања на воените одликувања, толку слични на примање хостии, ужаси проследени со балканско новокомпонирано дрндање, шлагери што со фолклорно дерење му се закануваат на непријателот дека ќе биде уништен, сиот тој новокомпониран патриотски фалш, таа кичерска пропагандна индустрија на војната - сето тоа се крчка во балканскиот лонец помеѓу трагедија и фарса, страдалништво и рамнодушност, сочувствување и цинизам, гроза и пародија.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)