Податочната ракавица (data glove), која што овозможува влез и во уметничко кодираните виртуелни светови (во смисла уметност на виртуелните машини), е главен интерфејс во технологијата на виртуелната вистинитост, таа нагласено го аплицира допирот дури и при trip-от по паралелните светови.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Слично како во светски познатата, на многубројни изложби поставена Shaw-овата инсталацијачитлив град, тука е и 3D компјутерската, симулациска графика на просторот, во кој лебдат букви и зборови, значи текстуални облици, коишто гледачот ги посетува врз основа на своето навалување (на пр. само завртување на столот), ги разгледува од сите страни, се вози околу нив.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Токму од во овој текст споменатите уметнички дела, втемелени врз технологијата на виртуелните машини, доаѓа чекорот нанапред во новата проценка на допирот и со тоа доаѓа до вистинска субверзија на полето на естетиката, којашто досега ги форсираше како сетила- okno.mk | Margina #15-16 [1995] 45 теоретичари само видот и слухот.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Виртуелната активност на посматрачот е овозможена токму од тој домашен, хуманизиран интерфејс во форма на стол; тоа ни укажува на авторовата досетливост да ја симулира во уметнички медиј вистината на текстот на Вирилио за „последното возило”.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)