искра (имн.) - нагоре (прил.)

Едниот го врзувал коњот и потпевнувал, Другиот се огледувал во секината осветлена од огнот, Третиот загледан во искрите нагоре Се преведувал себеси во пепел.
„Ненасловена“ од Анте Поповски (1988)