По таа историја може да се проучи како сегашните варијации се добиени од постари и последниве од еден општ македонски јазик, а тој од една јужнословенска група итн.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Скадар има личности со кои Албанците во нивната историја можат да се гордеат. Такви беа Васо Паша Шкордани, Ѓерѓ Никола Миѓени, Луиѓ Гуракуќи, Ѓерѓ Фишта и многу други.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
- Ваков пример и ваква снаодливост и храброст само во историјата може да се сретне...
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Партиските истории можеа во извесна смисла да бидат вистинити, можеа дури да бидат и сосем вистинити.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)