калпак (имн.) - и (сврз.)

Крвавораките Борис Калпак и Наџак-Јанко пошле по него да му помогнат околу запрегата на мртвите. - Прости и ти, Василе, рекол некој од нив.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Но и неговата душа се извивала во некаква празнина - тој ќе патува, а кога таа душа ќе отпатува еднаш, ненадејно како и другите души на луѓето од тоа парче на прегазениот Балкан, тој веќе не ќе патува и ќе ги заборави сите патишта на овој свет.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Го носи на душа покојниот Борис Калпак и виновен е за сѐ што се случи вчера. - Виде како ги исклавме оние што дојдоа да се колат.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Можеби - а? - дошол да моли прошка, рекол Цветко Грнар. - Не дошол да моли, рекол Наџак-Јанко.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)