Како тогашен новобогаташ, Прокопија си го складираше првобитниот капитал грижливо и себично, но со јасна идеја дека ќе им послужи на синовите да идев натамо.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Европскиот капитал грижливо работел на тоа ваквиот сооднос да не биде нарушен.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)