Некои патници се расправаа заради дуплираните карти кои ги беше издал шалтерскиот работник.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Татко ми носеше батерија и карта која постојано ја осветлуваше.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Како и новата политичка карта која се крои на крајот од веков, како и кризата на семејството во културно владеачката западна матрица. Како и многу други фактори.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Додека шеташе со рацете спакувани околу половината, се сети дека треба да појде во библиотеката во Ману за да си ја земе личната карта која ја беше оставил при подигањето книги, а се заколна дека никогаш повеќе нема да влезе во библиотека, па и што ќе му беше, кога реши да стане шофер.
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)