карта (имн.) - и (сврз.)

Од десет часот предручек, кога ги дотераа, па до четири попладне, не се случи нешто што-годе забележително, само што им ги собраа личните карти и не им даваа никако да седнат, ами мораа да стојат сѐ простум, како за почит пред силината на власта.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Тој од офицерската торба извади карта и, осветлувајќи ја со батериската светилка, покажа со прст: - Сега ние сме тука... - А Видехова? - праша Кикицас.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
И токму сега, стоејќи пред воената карта и, набрзина копајќи по спомените, додека зборуваше Захаријадис, Маркос ја сфати целата игра.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Како, божем, ќе сме оделе во станот на момчето да играме карти и да јадеме сендвичи и пици.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Стигнав на автобуската станица, земав карта и седнав на перонската клупа.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Почувствува меѓу своите прсти силни карти и не ѝ беше потребен блеф.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Квечерина ја раздиплуваше известената војничка карта И на неа се мачеше да го распознае својот глас Врз полегнатата војска низ полето Ја корнеше мовта, го соголуваше камењето на тврдината Раскопуваше низ полето, ги чистеше рововите, И некаде на залез, студен ветер кога надоаѓа од замаглените ѕвезди, Тој долго стоеше простум и со војнички поздрав сам си ја пееше песната некогаш што ја пееја неговите момчиња: Отвори ја вратата, можеби ноќва ќе се вратам...
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
IX Комисијата ги обиколи терените околу манастирот, изврши срамнување со картата и се врати за ручок. Игуменот имаше наредено да се приготви богат ручок.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Ја платив возната карта и во џебот ми останаа само уште вкупно три американски долари.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Така правевме неколкупати, од младешки бес (ја исмејувавме сиромаштијата!), а луѓето зјапаа во нас; еднаш зјапаа и некои девојчиња и се кикотеа, и јас се сеќавам дека поради штосот со чевлите тие се забавуваа цела ноќ со нас, а ние ги потрошивме и последните пари; решивме да ги одведеме во кино, но таму не нѐ пуштија со по еден чевел; Земанек се расправаше, и потем ги продадовме картите и отидовме во кафеана.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Во некои стари карти и ракописи пак тој е именуван и како Бајково маало.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Се поздравија, тој веќе имаше купено карти и веднаш влегоа.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Ја отворам папката, ја земам топографската карта и седнувам на тревата.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
1. На наша стара Нова година, што ја велиме ние, татко беше играл карти и сето време губел.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Кондуктерот и милиционерот ги прегледуваат возните карти и личните исправи.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Хелвиг ѝ пишуваше дека ќе ѝ плати авионска карта и пари за престој во Келн. Кога ќе оздрави.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
На дедо ми му рече, враќајќи му ја личната карта и пензионерската книшка.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Се претставува најуредно, со лична карта и новинарската легитимација, и чека објаснување на случајот.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Колумбо, од друга страна, бил мошне неуспешен управувач со откриените колонии.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Според Енциклопедијата Колумбија: „Историчарите со векови расправаа за неговата вештина на морепловец, но неодамна беше докажано дека Колумбо бил ненадминат во вештината на приближно одредување на положбата на бродот на картата и во пронаоѓањето на патишта низ непознатите мориња”.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Дејко зеде само една карта и рече - „Лежам!“
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Тогаш јас ја земам картата и со ситен чекор се влечкам по мојата дама. okno.mk 181
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
А јас стојам тмурен и блед, и дури помалку заглупен и се срамам да гледам по страните, да не ја видам мојата навредена старичка.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Старији мора да се слуша! За кога чуваш, бре паре, кад Србија пропада?! Мешај карте и дели.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)