книжевност (имн.) - во (предл.)

Еден од првите кои расправаа за Burroughs-овата книжевност во контекстот на новите медиуми, беше филмскиот критичар P.W. Jansen: „Burroughs -овите методи на пишување“, вели тој во Frankfurter Allgemeine Zeitung, 1971., „се техники­те на филмот - монтажа, претопување, редење на поединечни слики, промена на перспективата...“
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Успевајќи во својата книга да ја реализира оваа висока цел, авторот може да биде задоволен од себеси зашто со ова дело се дава неспорен придонес на современата мисла и книжевности во Европа.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
- Косоставувач. - „Македонска поезија ХХ век“.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Составувач и приредувач на книгите: - "Македонската книжевност во книжевната критика", пет тома (1974).
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Со оглед на историјата на естетичките форми допрва треба да се испита накнадното влијание на хеленистичките култури врз книжевноста во раниот (црковните оци) и доцниот среден век (Шпанија).
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Модерната книжевност во својот корен е обележана со урбофилијата.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
По игра на случај, застанаа пред излогот на една книжарница во кој, меѓу другите книги, се наоѓаа и бројни трудови за разни врски меѓу науката и уметноста: Уметност и физика: Паралелни гледања на просторот, времето и светлината од Ленард Шлејн; Книжевноста во квантниот космос на Сузан Стрела; монографии со величествено сложените Манделброови фрактали, како компјутерски генерирани, така и фотографирани во нивните многу­бројни природни манифестирања; конечно, mirabile dictu, календар за следната година илустриран со Да Винчиевите цртежи на разбранувана вода.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Јас и без да знам бев реализирал еден напуштен сон од неговата младост, студирајќи француски јазик и книжевност во Скопје, во Загреб и на крајот во Париз.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
А бидејќи единствената домашна традиција врз која можеа да се потпрат овие обиди беше усна, во руската книжевност во седумнаесеттиот век се јавува силното влијание на фолклорот.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Книгоиздателствата му се традиционално повеќе наклонети на романот отколку на пократките прозни форми, така што веќе од педесеттите состојбите се менуваат и расказот веќе не е доминантниот облик на фантастичната книжевност во Соединетите држави.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)