- Оф, мори мецо, што ми е жал оти не можам да ти поможам - му рекла лисицата - ами мене секој ден ми се запираат коски од кокошки во грлото, туку Бог да прости на штркот што ми 'и вади со една клешта што ја носи в уста; појди, мецо, појди долу во полено и ќе го најдиш штркот за да ти ја изваит.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Е, ама имав врски и две-три попатни провокации, и грижа како за кралица, па сум ги побркала лончињата мислејќи дека ова, третово искуство, ќе биде еквивалент на несење јајце од една кокошка во поодминати години.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Но и тоа не можеше да го задуши квичењето на прасињата во вреќите, кокодакањето на кокошките во кошниците, цивкањето на пилињата во машките шлицеви - а никаде да видиш барем свирипиле ако не билбил во кафез над пердушеста женска шапка.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Ќе ги прекрстуваат и ќе претаат, ко кокошки во плева.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И магарето и козата се вратиле во пондилата. И кокошките во дворот се присобрале - претаат.
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
Со трње, со жици, со повит, со лескови прачки ја затворивме секоја дупка на плотот за да не се протне некоја кокошка во дворот на Лешо.
„Прва љубов“
од Јован Стрезовски
(1992)