Но, компјутерот беше оној што објективно и неумоливо, секој пат како зјапав и трепкав пред екранот, дијагностицираше – далекувидост (што барем со формулацијата е во предност, се тешев, од својата спротивност „кусогледоста“, иако резултатот е ист – ОЧИЛА!).
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Затоа што таа секогаш велеше дека има толку многу да каже, ама не знае да се изрази на хартија (на компјутерите беше алергична) и не се осмелуваше да каже дека почнала да пишува!
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)