кошула (имн.) - кој (зам.)

Облечен во бела припиена кошула која му ги оцртуваше набабрените мускули на градниот кош, некои фраерски фармерки со искинати џебови и патики по најнова мода.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Обично клетва пустелник — исто клетва пустињо — исто клетва разбреан — човек, животно кое тргнало по љубов и плотски наган ракав — ракав за кошула кој се везе.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Се прави нетопот (една тенеќија, издупчена и свиена како корона, наресена со разни пари и мониста) и невестата се променува во особена кошула која се вика „црнетата“.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)