Сега живеам меѓу “другите” и тоа е неверојатната приказна која морам да ја раскажам.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Ф. Б.: Дали сте носталгичен за времето кога бевте Советски уметник заробен во Советскиот Сојуз?
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Имам сто лица, но одразот во огледалото е секогаш празен, лажен, непознат, а имам само една душа која морам да ја пронајдам длабоко во ноќта, кога повторно во мене ќе си најде место осаменоста.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
За да видат на ехо колку вода се собрала во дробовите и за да те издренираат мораа да те стават на количка и да те однесат до Пулмологија каде што работеше твојата соученичка од гимназиските денови Рина, која мораше да интервенира.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Но пред смртта ( за такви нешта никој не зборуваше, па сепак сите знаеја ), имаше рутина на признавање низ која мораше да се помине: ползење по подот и врескање по милост, пукање на скршени коски, избиени заби и крвави клопчиња од коса.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Инаку, Шлатас беше атеист и социјалист по убедување, но ангажиран во националната влада исто како и комунистката Спирка, која мора да се признае дека имаше поголеми мадиња од цела новинарска фела заедно.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Во случајот Д.Х. и др. против Чешка, Апликација бр. 57325/00, 13/11/07, пара. 189, Европскиот суд за човекови права нотира: „...доколку жалителот кој тврди дека постои дискриминација направи основана претпоставка дека влијанието на некоја мерка или практика е дискриминаторска, товарот на докажување преминува на државата, која мора да докаже дека таквиот третман не е дискриминаторски (...).
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“
од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски
(2015)
Таа добро позната, возвишена, очајнички меланхолична, стара но не излитена, можеби посвежа, спокојна, слободна, горда осаменост.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)