крај (имн.) - кој (зам.)

Оние оправдано бранувања и оние жестоки прогонувања и пизми во дунавските краишта на Бугарија, сега се случуваат во западните бугарски краеви кои грчките учени мажи по свој ќев ги нарекуват Македонија.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
И Татко го чувствуваше ненаметливиот притисок на Мајка и децата да заврши тајниот пакт со Камилски.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Појде кон Татковата библиотека на нова серија турцизми кои се однесуваат на човекот (телото, роднинската терминологија), според претходниот договор, којшто според двајцата требаше да се испочитува до крајот кој полека и се ближеше, ако не дојдеше до неочекувано запирање на некои зборови со посебно значење, како што беше случајот со турцизмот фиљан.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тоа беше неговиот водечки глас на старата трогласна полифона песна од родниот крај која најчесто ја пееше и преку која се чувствуваше најблиску до своите преку границата, како да ги довикуваше со својот осаменички глас.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Временската линија на традиционалното пишување овде исчезнува во простор сличен на природниот, или во безизлезен лавиринт со почетоци, средини и краеви кои што веќе не се дел на моментно (непосредно) излагање. 70 Margina #1 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Се знае: се кренат ли двата краја кој ќе трга мака...
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
Не те задева и не те прави да сакаш да умреш за него.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Не е како опојниот жар на тропските краеви кој како со тупаница те удира во глава, заводнички и распален.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Таков ѝ беше впечатокот за Хаваи.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)