крв (имн.) - му (зам.)

Држејќи го немоќно за лактовите, го оттуркува до скалите, под јамката.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Од бранот врела крв му набрекнуваат усните и вратот.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Се проѕева кралот татко, на цртежот храбро трпи - дрвеници крв му пијат.
„Најголемиот континент“ од Славко Јаневски (1969)
- Ана го прифаќа неговото рамо. Допирот разбудува врел трептеж и крвта му ливнува во лицето.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Можеби врелата крв му шепотеше дека тој преку него се одмаздува некому.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Само уште крвта му капеше озгора, од дрвото.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сета крв му слегла во главата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Дури го учел Божин Силјана сина си, се пулел во гредите и во ѕидовите, чунки како крв му се гледаше татко му пред очите кога го учеше.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Пенчо беше посилен и не ќе ми ја вратеше птицата чија крв му ги проби танките панталои на џебот.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Но момчето не ги слушало веќе зашто во кафезот на неговите млади ребра срцето му трепетело како штотуку разбудена птица; не зашто умниот песнопоец Богдан Преслапец или најстариот со гајда Каменчо Скитник не можеле да објаснат дека битието се обврзува да му служи на духот што низ векови бил тајна и копнеел по тајни како кога се пеело ој ти тебе ѕвездо вечернице, уште мене јунак не познаваш и не зашто мирисот на смртта го урнал на коленици сневеселениот Богоја Гулабарин: зад нив, меѓу карпи и мртви или полумртви стебла, стоела како фатена во нишки на магија немата девојка Ганка.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Кришум, додека луѓето се собирале да го определат местото за гроб, Лозан Перуника се стрчнал со намера да ја спречи девојката да се доближи и да ја открие неговата тајна, ноќните грчења и возбуди од кои до зелените мугри на пролетта крвта му се испарувала низ облеката.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Трајко побледе. Крвта му навре во мозокот.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
-Ах! Добога, Клеманс! Ме слушаш ли! Крв му ебем! Ќе легнеш ли, да му се сневиди!
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Малечко поточе крв му тече од под главата...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Рацете... нозете... лицето... и од внатре секаде...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Спијат и ‘рчат таму доле...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Треба да се исправам... да се приберам како знам...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Тоа е одвратна мешаница... Вистинска паника на бубрезите...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Таа главата, аре, како однатре да му пукна, како некоја бомба и тој мозокот со крвови му се распрсна, му ги покри на Томета не само градите по кошулата и по бечвите, туку и лицето.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Крвта му блика од главата. Се наведнувам и го допирам. „Будала“, велам, „зошто го стори тоа?“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Се гледаме со бугарските војници, како ништо да не било. - Ништо друго не најдовме од него. Само крвта. И крвта му ја собравме и му ја закопавме.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ама не би многу време и крвта му се крена, му оживе, му се свапери. И почна да се качува по војниците. Голи војниците, безмалку, се сите исти.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Крвта му шикаше од грлото, кркореше и го прскаше камен - темелникот.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)