кроење (имн.) - на (предл.)

„Не, знам - високо есенско кроење на четири или пет окца, а напролет ќе извршиме корекција, ќе ги оформиме грмушките.“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Првиот ред, точно ако е сочинет, самиот ќе се сети што треба зад себе да роди, како што зрното само од себе, со Светиот Дух во него се буди точно во времето на кроењето на лозјата, напролет, и никогаш не доцни, иако сонце не гледа, оти под земја е.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)