Месечината одблеснуваше со онаа своја болна светлина над маслините и чиниш рееше тагување над оптегнатиот лав во тревите.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Филмот е полн со акции, комични ненадејни пресврти и сл.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
„Секако дека ги нема повеќе, бидејќи MacGuffin толку добро делува!“ - тука сме веќе кај логиката на несвесната забрана, бидејќи „MacGuffin“ брка/забранува нешто што е и онака невозможно, „лавови во Шкотските висорамнини“...)
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Девојката ги прескокна лесно лавовите во подножјето на споменикот и се придружи во трката. Винстон го стори истото.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
„Епа,“ вели другиот, „тоа е направа за лов на лавови во Шкотските висорамнини.“
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Високо над нас орелот ќе полета патот следете го негов! наспроти силните туѓи војски ние сме лавови во железен оклоп!
„Еп на Александар Македонски“
од Радојка Трајанова
(2006)
Морскиот лав во Зоолошката градина, кој паднат во некоја депресија одбивал и да јаде, кога се појавив и се подадов кон него, доплива кај мене.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Да се зборува кај овие два филма за happy end затоа значи потполна заслепеност: како е возможно да не се види безобѕирната крутост, со којашто Девлин и Алиција на крајот на Озлогласената го препуштаат скршениот Себастијан на неговите нацистички компањони (коишто секако ќе го ликвидираат) и летнуваат кон заедничката „среќа”? okno.mk | Margina #22 [1995]
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)