лето (имн.) - ги (зам.)

На Имотот, на кој остана сам татко му негов, Јаков Акиноски, син на Владимира, син на Гаврила Акиноски, доаѓаа ретко и само за празници, или преку лето ги испрќаа семејствата.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
„Ние и преку лето ги поливаме“, се јави Нина „ама сепак неколку ни се исушија.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)