луѓе (имн.) - воздивнува (гл.)

Луѓето воздивнуваа со здодевност и ја проколнуваа судбината што не создава драмски настани околу нив; страдаа, живееја еднолично и се озлобуваа на сè и на секого околу себе.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)