И луѓето околу мене, и јас самиот да си понесам убав впечаток, убава претстава за себе.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Црн облак од чад висеше на небото, а под него облак од малтерска површина во која веќе се создаваше врвулешница од луѓе околу урнатините.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Луѓето околу него слушаа занемени од големата болка што ја лееше кавалот...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Но честопати некои постигнуваат среќа правејќи ги несреќни луѓето околу себе.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Не разбираа ништо од тоа што се зборуваше, но како што луѓето околу нив се собираат така тие се плашеа од сопствената сентименталност поради двајцата заробеници.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)