луѓе (имн.) - мој (прид.)

Луѓе мои, работевме. Растоваравме дрвја, ги носевме од едно на друго место, ги сечевме, ги средувавме, правевме секакви мајстории.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
И, луѓе мои, колку се изнамачи, ете цела година и половина, а кога беше готов замина за Стамбол и го превезовме скелето, се одвлечка на оној коњ: ама да се свртеше еднаш или накај нас или накај мостот! Јок.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Шефот збунето ја гледаше мајка ми. Не знаеше како да продолжи со пописот, па рече: – Луѓе мои, па во ова семејство сѐ се измешало.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Луѓе мои, се колнам, тоа беше мајка, вистинска мајка, видовме како рацете на татенцето попуштија, се занишаа.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Веднаш отиде во болницата на италијанските Фрањевци.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)